Dark night of the soul

In deze intense tijd ontkom je als je beetje gevoelig bent niet aan je demonen. We hebben ze allemaal - maar vaak liggen ze te slapen en zorgen ze in je energie voor stagnatie die je niet eens echt opmerkt. Je bent er zo aan gewend geraakt dat je denkt dat het bij je hoort.

Voor de een zorgt deze stagnatie voor gezondheidsproblemen, voor de ander ligt de blokkade op het gebied van relaties en voor weer een ander gaat het bijvoorbeeld over continue geldzorgen. Je hebt het misschien geaccepteerd: dit is wie je bent. We jagen in deze tijd geluk na alsof het te koop is in een winkel, maar echt geloven dat het anders kan... nee dat eigenlijk niet. Je hoopt wel, je verlangt wel - maar iets anders ken je nog niet, dus er is ook een soort berusting.

Soms geeft het leven je de kans de geblokkeerde energie in jou los te trillen en naar het licht te brengen. Dit kan gebeuren door onverwachte situaties of gebeurtenissen, bijvoorbeeld door verlies van je partner, inkomen of gezondheid. Soms is er geen duidelijke oorzaak te vinden en overvalt het donker je als een dief in de nacht.

Het voelt alsof de bodem onder je voeten verdwijnt. Waarom gebeurt mij dit! Vraag je je misschien af. Het antwoord is dat als je bijvoorbeeld vurig wenst dat je de ideale partner tegen komt, of je wilt zó graag een andere baan, je daarvoor eerst ‘oude’ emoties en energie moet opruimen voor het manifest kan worden - omdat ze letterlijk in de weg staan van dat wat je wenst. Die zag je niet aankomen. Lekker dan...

Niet zelden leidt zo’n heftige gebeurtenis tot een ‘dark night of the soul’. Jouw oproep tot heling. Maar zo voelt het niet.. Als slapende demonen, die je bijvoorbeeld in je kindertijd hebt opgedaan in de vorm van overtuigingen, zich roeren is dat ongelooflijk pijnlijk en ontwrichtend. De wereld hoe je het kende staat volledig op z’n kop.

Jouw systeem heeft hier natuurlijk een prachtig mechanisme op bedacht: angst. Angst in de vorm van kleine stemmetjes in je hoofd die je willen beschermen: ‘Dit is je eigen schuld, je hebt dit verdiend!’ of: ‘Ga maar niet, het lukt je toch niet’, ‘Dit kun jij niet’, ‘Wat denk je wel’, ‘Blijf maar thuis’, ‘Niemand zit op jou te wachten’. Vreselijk, deze stemmen en je veroordeelt jezelf nog meer. Toch zijn deze gedachtes er met de beste bedoelingen: om de wereld die je kent veilig te houden. In het donker is het angstig en de uitkomst is onzeker.

Als je in een ‘dark night of the soul’ terecht komt wijst dit je de weg naar binnen. Naar wat daar aan onverwerkte overtuigingen, conditioneringen of trauma’s ligt. Ze willen naar het licht. Maar daar kom je via het donker.

Moedig zijn de mensen die die reis in hun eigen onderwereld aangaan. Die zich niet laten verleiden de zoveelste feelgood selfhelp truuk uit de hoed te toveren. Die het niet willen weg mediteren, zich niet naarstig los willen maken van hun ego. Moedig zijn mensen die het aangaan. Zonder te weten waar de overkant is. Maar die het doen om deze reden; loslaten wat hen niet meer dient en die dappere stap naar binnen zetten om uiteindelijk te helen.