Vooral wij vrouwen zijn soms concurrerend onderling, wat onze onzekerheden en schaamte moet maskeren. Vrouwen kunnen ronduit gemeen zijn tegen elkaar. Afkeuring, roddelen, afgunst: dit is geen uitzondering. Door kwetsbaar te zijn en te zeggen ‘dit is wat ik voel’, geef je andere vrouwen ruimte om te zeggen ‘ik ook...’. Dit is magisch, zodra dit gebeurt stroomt de liefde en voor de vrouw waar je aanvankelijk een rivale in zag voel je nu alleen maar liefde en begrip. Je ziet in haar een deel van jezelf en heel even word je daardoor één.
De weg terug naar verbinding gaat via het hart en dus via kwetsbaarheid. Dat is een teken van kracht, niet van zwakte.
Iedere vrouw heeft onzekerheden, we hebben ze allemaal. Aan mij wordt gevraagd: ‘Jij ook? Hoe kan dat!’ En ja, ik ook, natuurlijk ik ook. Ik kan mij oneindig te kort voelen schieten, heb allerlei ‘probleemzones’, vind ik zelf, waardeer vrouwen die te dicht bij mijn man komen in eerste instantie not so much (sorry, wil je niet teleurstellen maar ik ben niet verlicht), ren me een slag in de rondte en vind dat ik dan alsnog te weinig heb gedaan. Dus ja, ik ook. Wij allemaal! Laten we ons verbinden, in plaats ons verder te isoleren.
Ik wens dat wij vrouwen, vandaag, allemaal iets aardigs doen voor een andere vrouw. Een compliment geven, haar even zien, een knuffel. Iets waardoor je je verbindt en je je hart voelt opengaan. De wereld zal er accuut een stukje door helen, wij zullen er allemaal door helen. ❤️